Kronik Hastalığı Olan Devlet Memurlarının Hakları Nelerdir?

Memurların hastalık raporlarının, kendilerini tedavi eden kurum tabipliği, aile hekimliği veya SGK ile sözleşmeli sağlık hizmeti sunucuları tarafından düzenlenmesi gerekmektedir. SGK ile sözleşmesi olmayan sağlık hizmet sunucuları tarafından verilen ve rapor süresi on günü geçmeyen, SGK ile sözleşmeli sağlık hizmet sunucusu hekim tarafından ve istirahat süresi on günü geçen raporlar SGK ile sözleşmeli sağlık hizmetleri sunucusu sağlık kurulunca onaylandığı takdirde geçerli olmaktadır. Yurt dışında sürekli, geçici görevle veya staj yapmak gibi sebeplerle yurt dışına giden, yıllık izinlerini yurt dışında kullanırken rahatsızlanan memurların hastalık raporları ilgili ülkelerin mevzuatlarına göre düzenlenir.

Memurlara, aylık ve özlük hakları korunarak, verilecek raporda kanser, verem ve akıl hastalığı gibi uzun süreli tedavi gereksinimi gösterilen hastalıklara 18 aya kadar, diğer hastalıklarda ise 12 aya kadar izin verilir. Azami izin sürelerinin hesabında, aynı hastalığa bağlı olarak fasılalarla kullanılan hastalık izinleri iki izin arasında geçen sürenin 1 yıldan az olması kaydı dikkate alınır. İzin süresinin sonunda, hastalığın devam etmesi resmi sağlık kurulu raporu ile tespit edilen memurun izni, aynı şekilde uzatılır ve bu süre sonunda hala iyileşme göstermeyen memurlara emeklilik hükümleri uygulanır. Memurun, hastalığı nedeniyle yatarak tedavi gördüğü tedavi süreleri, yukarıda belirtilen hastalık iznine ait sürenin hesabında dikkate alınır. Görev esnasında veya görevinden kaynaklı bir kazaya veya saldırıya uğrayan veya bir meslek hastalığına tutulan memur, iyileşinceye kadar izinli sayılmaktadır. Memurlara tek hekim raporu ile bir defada en çok 10 günlük rapor verilebilir. Raporda kontrol muayenesi öngörülmüş ise kontrol muayenesi sonucunda tek hekim tarafından ek olarak en çok 10 gün daha rapor verilebilir. Kontrol muayenesi sonrasından hastalığın devamı halinde verilecek raporların 10 günü aşması durumunda raporun sağlık kurulunca verilmesi zorunludur. Ancak sağlık kurulu bulunan SGK ile sözleşmeli bir sağlık hizmet sunucusu bulunmaması ve hastanın tıbbi sebeplerle sağlık kurulu bulunan SGK ile sözleşmeli sağlık hizmet sunucusuna nakil imkanı olmaması durumunda tek hekimler en çok 10 gün daha hastalık raporu verebilmektedir. Raporda nakil imkanının olmamasının sebepleri belirtilmek zorunludur. Tek hekim tarafından düzenlenen raporların geçerli sayılabilmesi için, İl Sağlık Müdürlüğünün belirleyeceği sağlık kurullarınca onaylanmalıdır. Memurlara bir takvim yılı içerisinde tek hekim tarafından verilecek raporların toplamı 40 günü geçmemelidir. Bu süreyi geçen raporlar sağlık kurulunca verilir. Aile hekimi ve kurum tabiplerinin vereceği raporlar tek hekim raporu kapsamında değerlendirilmektedir. Yurt dışında tek hekim veya sağlık kurulları, ilgili ülkenin mevzuatında yer alan süreler dahilinde hastalık raporu düzenleyebilmektedir. Ancak bu şekilde alınan raporlara dayalı olarak yukarıda belirtilen süreler dahilinde hastalık izni verilebilmesi için raporun ve raporda belirtilen sürelerin o ülke mevzuatına uygunluğu onaylanmalıdır.

Memurlara hastalık raporlarında verilen süreler kadar izin verilir. Hastalık izni, memurun görev yaptığı kurum veya kuruluşun izin vermeye yetkili amirlerince verilir. Yurt dışında verilecek hastalık izinlerinde misyon şefinin onayı gerekmektedir. Kamu hizmetlerinde aksama meydana gelmemesi ve usul ve esaslara uygunluğunun tespiti için, hastalık raporlarının aslının veya bir örneğinin en geç raporun düzenlendiği tarihi takip eden günün mesai saatleri içerisinde elektronik ortam veya uygun yollarla bağlı olunan disiplin amirine intikal ettirilmesi; rapor örneğininin gönderilmesi halinde rapor süresi sonunda rapor aslının teslimi gerekmektedir. Yıllık izinlerini yurt dışında geçiren memurların aldıkları raporların, dış temsilciliklerce onaylanmalarını müteakip en geç izin bitim tarihinde disiplin amirlerine intikal ettirilmelidir. Geçici görev veya vekalet sebebiyle diğer kurumlarda görevli memurlara görev yaptıkları kurumların izin vermeye yetkili amirlerince, yurt dışında geçici görevli memurlara is misyon şeflerince izin verilir. Usul ve esaslara uyulmaksızın alınan hastalık raporlarına dayanılarak hastalık izni verilemez. Raporların usul ve esaslara uygun olmaması halinde memurlara yazılı olarak bildirilir. Bildirim üzerine memur, bildirim yapıldığı günü takip eden gün göreve gelmelidir. Bildirim yapıldığı halde göreve gelmeyen memurlar izinsiz ve özürsüz olarak görevlerini terk etmiş sayılarak ilgili hükümlerce işlem yapılır. Hastalık izninin verilebilmesi için raporlarının, geçici görev ve kanuni izinlerin kullanılması durumu ile acil vakalar hariç, memuriyet mahallindeki veya hastanın sevkinin yapıldığı sağlık hizmeti sunucularından alınması zorunludur. Raporların fenne aykırı olduğu konusunda tereddüt bulunması halinde, memur hastalık izni kullanıyor sayılmakla birlikte Sağlık Bakanlığınca belirlenen ve memurun olduğu yere yakın bir hakem sevk edilir ve hakem sonucuna göre işlem yapılır.

Yıllık izin kullanırken hastalık raporu verilen memurun hastalık izin süresinin, yıllık izninin bittiği tarihten önce sona ermesi halinde, memur kalan yıllık iznini kullanmaya devam eder. Yıllık iznini kullanmakta iken rapor verilen memurun hastalık izin süresinin yıllık izninin kalan süresinden fazla olması halinde, hastalık izninin bitimiyle memurun göreve başlaması zorunludur. Yıllık iznini kullanmakta iken rapor verilen memurun hastalık izni ile yıllık izninin aynı tarihte bitmesi halinde, memur izinlerin bittiği tarihte göreve başlar. Hastalık izinleri sebebi ile yıllık izinlerinin kullanılamaması 657 sayılı kanunun 103 üncü maddesine uygun kullandırılır.

Yukarıda belirtilen süreler kadar izin kullanan memurların, iznin sonlarında işe başlayabilmesi için, iyileştiğine dair resmi sağlık kurulu raporunu ibraz etmesi zorunludur. Yurt dışındaki memurlar için mahalli usule göre düzenlenir.

Memurlara izin verilebilmesi için memurun;

Bakmakla yükümlü olduğu ana, baba, eş ve çocuklarından birinin,

Bakmakla yükümlü olmamakla birlikte refakat edilmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocuklarıyla kardeşlerinden birinin, ağır bir kaza geçirdiğinin veya tedavisi uzun süren bir hastalığı bulunduğunun sağlık kurulu raporuyla belgelendirilmesi zorunludur.

Refakat sebebiyle izin verilmesine esas teşkil edecek sağlık kurulu raporunda; refakati gerektiren tıbbî sebepler, refakat edilmediği takdirde hayatî tehlike bulunup bulunmadığı, sürekli ve yakın bakım gerekip gerekmediği, üç ayı geçmeyecek şekilde refakat süresi ve varsa refakatçinin sahip olması gereken özel nitelikler yer alır. Gerekli görülmesi hâlinde üç aylık süre aynı koşullarda bir katına kadar uzatılır. Aynı kişiyle ilgili olarak aynı dönemde birden fazla memur refakat izni kullanamaz. Aynı kişi ve aynı vakaya dayalı olarak verilecek refakat izninin toplam süresi altı ayı geçemez. İzin süresi içinde refakati gerektiren durumun ortadan kalkması hâlinde memur iznin bitmesini beklemeksizin göreve başlar. Refakat izni kullanılırken memurun aylık ve özlük haklan korunur.